pieprzony, potrójny dzień dziecka - wydają mnie

Środa

jestem w szoku, ile radości i nieszczęścia jednocześnie przyniósł ten tydzień. 

o drugim mówić za wiele nie będę - nie mam takiej potrzeby uzewnętrzniać się światu z bólu istnienia. natomiast pierwszym pochwalę się - mówią, że mam czym. 

od dawna piszę. nie robię tego tylko w celach hobbystycznych. dążę do założenia własnego wydawnictwa, do zarabianiu na słowie pisanym, tak jak kiedyś. nie lubię formy płacenia za wydanie powieści - chociaż obawiałam się, że moje wiersze będę musiała tak potraktować.
bo kto teraz czyta poezję? garstka. no, chyba że myślimy o takim Bukowskim, którego wiersze jednych skręcają, a drugich podnoszą na duchu.

moja poezja nie jest rewelacyjna. jest przejęta przez ducha kobiety, który we mnie siedzi i sobie raz na jakiś czas walnie ładne wierszydło. dużo bardziej aktualnie skupiam się na prozie - ta, o wiele ciekawsza i żywsza - w moim odczuciu jest uplastyczniona. nie taka monotonna jak moje liryki.

no ale, podkusiło mnie jednak, żeby wiersze jakoś samemu poskładać i wystawić. a nuż, za 5 złotych ktoś się skusi. dostałam jednak cynk od pewnej autorki, że takie i takie wydawnictwo przyjmuje poezje i wydają.

weszłam więc na stronę wydawnictwa Pearlic, przeczytałam, co muszę zrobić, by autorem być i - dla beki - wyslałam teksty. nie spodziewałam się odpowiedzi. ba - wątpiłam, że będą chcieli owe wiersze wziać.

odezwali się i kazali czekać do listopada. przekreśliłam moją słodką myśl o wydaniu mojego zbiorku. jednak listopad się rozpoczął, a wraz z nim dostałam informację, czy nadal wydaniem jestem zainteresowana. no jasne! przysłali mi umowę, wprowadziłam jedną poprawkę i...

i podpisałam.

Kobieciara - bo taka jest nazwa mojego tomiku - wyjdzie nakładem wydawnictwa Pearlic na wiosnę przyszłego roku.

Emocje wywołały u mnie, jak zwykle, silne bóle głowo-kręgosłupowe, a ja - prawie jak paralityk - cieszyłam się jak debil. twarz bolała od uśmiechania się. bo wiecie, ja na ogól tego nie robię. jestem pieprzonym pesymistą.

info o tomiku będę wam przywlekać co jakiś czas - jak sama będę ich pewna ;)
(boję się, jaka okładka się pojawi xd)

Czwartek

w sumie niczego już się nie spodziewałam. żyłam sobie dalej myślą, że będę miała pięć minut sławy. było fajnie. czułam się nieźle. jednak około czternastej znów pojawiła się dobra wiadomość. facebook poinformował, że na stronie wydawnictwa The Cold Desire pojawiła się aktualizacja. dla nieobeznanych - jest to wydawnictwo mangowo - literackie. cyklicznie organizują konkursy na opowiadania yaoi/yuri. najlepsze kończą w zwartej, papierowej antologii.

do konkursu zachęciła moją partnerkę jej znajoma - Gosia z bloga Zapiski z przypomnianych krain. Jako, że yurowskich tekstów i pomysłów miałam dużo, to wzięłam w nim udział. H oczywiście też. I udało nam się.

Gosia, ja i H będziemy miały miejsce w tymże wydaniu. jego główny motyw to ŚWIATŁA.
*Klik* 

Piątek

Gdy wstałam, na chwilę przez myśl mi przebiegło, że może i dziś zdarzy się coś literackiego. ale przecież - co za dużo, to niezdrowo. chociaż mówią też, że do trzech razy sztuka...

dostałam maila od redakcji WeryFormatu. jest to czasopismo online, mają piękne okładki, a ich następny numer wychodzi w niedzielę, czyli jutro. ucieszyłam się jak dzieciak, bo bardzo mi na tej publikacji zależało - właśnie przez te okładki i świetny poziom publikacji. Wery Format współpracuje niejako z Drabble na Niedzielę - tam od czasu do czasu również zamieszczam swoje drabble (sto słów w tekście, równo sto) czy shorty.

tak więc, mój tydzień minął świetnie. a wasz?
udało wam się spełniać powoli swoje marzenia?
trzymam za was kciuki!

J.